29 juni: Hoover Dam met de Mustang
Vanmorgen om een uur of half negen zijn we aan de wandel gegaan, hebben bij Starbucks een broodje gekocht en koffie voor Inge (die niet heel erg blij is dat er geen koffieapparaat op de kamer staat ivm haar ochtendhumeur en de broodnodige koffie dan) voor heel veel geld. Met de bus zijn we in 25 minuten naar het autoverhuurcentrum gereden waar we dankzij het ‘Skip de Counter’ programma niet meer in de rij hoefden maar direct naar het vak met de door ons gekozen auto’s konden lopen. Heel handig, dat deden we ook al 3 weken geleden. We konden kiezen uit een zwarte, grijze of witte Ford Mustang Convertible. Het werd de zwarte! Omdat het eerste stuk van de route richting de Hoover Dam via de Highway ging hebben we de kap nog maar niet open gedaan.
We hebben geparkeerd bij het visitor center van de Hoover Dam ($ 10), en kochten kaartjes voor een guided tour ($ 15).
We moeten net als bij het vliegveld alle spullen in bakjes leggen zodat ze gescand kunnen worden en moeten ook zelf door een scanner lopen. Het is inmiddels 41 graden buiten. De tour bracht ons (na de gebruikelijke film met uitleg over het het bouwen van de dam) met een lift in heeeeeel weinig tijd naar 175 m diep (oren plopten dicht), we stopten eerst bij een water-inlaat.
Hier liepen we door vanuit de lift
Hier komt het water van de Colorado rivier binnen, waarna het (te voelen onder onze voeten) naar de 17 turbines gaat met grote kracht. Bij de turbines hebben we vervolgens gekeken, ook stonden we toen naast de damwand aan de binnenkant, die daar aan de onderkant 201 meter dik is.
Het water komt uiteindelijk weer in de kunstmatig aangelegde “Lake Mead’ uit, wat onvoorstelbaar groot is en ook zorgt voor heel veel watertoerisme. Het was heel erg interessant en indrukwekkend groot. Na het rondkijken bij het visitor center reden we nog de dam over, halverwege loopt de staatsgrens van Arizona en Nevada en is er een uur tijdsverschil.
Daarna hebben we nog wat extra rondgereden (omdat het kan ), we hebben de kap naar beneden gedaan en bleken na een half uur,, toen we stopten om wat te drinken te kopen, doorweekt te zijn van het (bijna ongemerkt) zweten op de leren stoelen en dat terwijl we de stoelkoeling hadden aanstaan die er natuuuuurllijk ook inzit! Dus ja we reden misschien iets voor gek, niemand bij zijn volle verstand doet alles open met 43 graden in plaats van lekker genieten van de airco… maar ja je moet het toch allemaal gedaan hebben (de burn out komt er morgen misschien nog van Roberto!)?
We hebben bij een megastore van Bootbarn gezocht naar mooie westernlaarzen voor Inge, maar helaas haar veel te grote voeten pasten maar in een of twee paar en tja die waren dan niet erg mooi. Jammer en bah waarom toch zo’n grote maat en niet een fijne maat 39
Dan maar wat boodschappen bij Walmart gehaald, weer 3 x 3 liter water gekocht (een heel stuk goedkoper dan zoals gisterenavond bij Starbucks) en wat ontbijtspullen. Het in de rij staan daar kost nog het meeste tijd meestal..
De cabrio staat geparkeerd in de parkeergarage van ons hotel, we brengen hem morgenochtend weer terug. Vanavond gaan we weer een stukje verkennen van de strip, met de nadruk op stukje want iig Inge’s voeten zijn niet zo vrolijk meer met de blaren erop!
