3 Juni: Torrey (UT) - Monticello (UT)

Double Arch

He he, we hebben weer de mogelijkheid om foto’s te uploaden al valt het ook hier (in Glenwood Springs) nog tegen maar hierbij dan het verslag van 3 juni!

Op deze zaterdag hebben we eerst ontbeten in het motel wat – geen verrassing – bestond uit roerei, worstjes en pancakes. Ach het is prima, we kunnen er weer uren op vooruit. Rond 10.30 reden we weg want we hebben een ‘timed entry’ geboekt voor Arches NP wat inhoudt dat wij in ons geval tussen 13.00 en 14.00 uur in het park moeten zijn, dit om het aantal bezoekers te reguleren. We hadden een rit van 2 ½ uur voor de boeg, die ons eerst door Capitol Reef NP bracht. Prachtige uitzichten op rode rotspartijen en woestijnlandschap. We rijden er alleen maar door en krijgen natuurlijk maar een stukje van alles mee op die manier. Martijn maakt af en toe met zijn fancy camera in zijn telefoon een 360° opname wat heel erg mooi is, wij kunnen zo’n foto wel in Google foto’s bekijken maar helaas niet als 360° foto in het blog posten.

Het valt ons altijd weer op hoe snel de omgeving kan veranderen, zo rijd je tussen machtige rode rotspartijen en hup het zijn ineens grijzige glooiende heuvels. Onderweg hebben we weinig bereik met onze telefoons maar dat zijn we ondertussen gewend. We hebben trouwens veel aan onze USA simkaarten met onbeperkt data, dat zal een blijvertje zijn.

We kwamen door het plaatsje Green River, daar kochten we weer een lekker drankje bij het Maverik tankstation. Eddy zag nog een man die tot 3 x toe een soda drankje tapte, eraan proefde om het vervolgens weer leeg te gooien. De vierde nam hij mee. Kan dus ook allemaal blijkbaar voor dat weinige geld wat je er al voor betaald.

Ons uitzicht veranderde naar zicht op de eerste bergen die bij de Rocky Mountains hoorden en we kwamen in de buurt van de afslag naar Arches NP. Het weer is super, voornamelijk blauwe lucht en het loopt tegen de 30 graden. Bij Arches aangekomen stonden we een kwartiertje in de rij eer we onze qr-code konden laten scannen voor de timed entry met onze National Park Pass. Eenmaal de weg naar boven gereden kom je in een andere wereld, prachtige uitzichten en schitterende rotsen van zandsteen in allerlei vormen en gedaantes.  Eddy en ik waren hier in 2017 ook maar toen was het zo heet dat we amper de auto uit zijn gekomen.We hebben een paar prachtige trails gelopen om onderaan de indrukwekkende arches te komen. Wat voel je je dan nietig!

North Window

Na de afdaling vanuit het park waren we snel in Moab waar we wat inkopen hebben gedaan in een best grote supermarkt (waar ik best nog een uur langer had kunnen rondneuzen). Daarna nog een uurtje doorgereden naar Monticello, waar onze geboekte overnachting wachtte. Thuis hadden we al een upgrade geboekt naar een dome met 1 queen en 2 twin beds. We hadden bericht gehad welke dome voor ons was (nr 3) met de bijbehorende code voor het keypad, helaas toen we de deur openden bleek er 1 queen in te staan en lagen er 2 pakjes met luchtbedden op de grond.. niet wat we geboekt hadden. Dus weer terug naar de auto en gebeld met de eigenaar die super vriendelijk was en vertelde te gaan kijken wat hij voor ons kon doen. Hij zou na een half uur terug bellen dus ondertussen zijn we met een biertje (het was inmiddels 18.00 uur) aan de gezamenlijke picknicktafel die bij 5 domes hoort gaan zitten wachten. Na een half uur kwam “Mark” himself aangereden, zichzelf verontschuldigend voor alles. Hij vroeg ons achter hem aan te rijden naar een andere dome en waar we toen aankwamen overtrof al onze verwachtingen 😍 we kregen een veel verder weg gelegen dome (nr 8) die niet eens verhuurd wordt voor zover wij konden uitzoeken (nieuwsgierige Nederlanders als we zijn). Waren bij de domes nr. 1 t/m 5 alle voorzieningen gedeeld, kregen wij bij dome nr. 8 nu alles privé! Een zitje met gas haard aan de rand van de canyon. Hoe vaak we vanavond niet tegen elkaar gezegd hebben hoe mooi het hier is weten we niet meer maar het is echt prachtig. Dat wordt dus een super review en een flesje wijn als dank voor hem.

De avond brachten we door zittend aan de rand van de canyon (ze noemen het een canyon maar het is volgens ons bossig gebied wat vanaf onze plek stijl naar beneden loopt), met hier en daar een hert en een schitterend uitzicht met als cadeautje de volle maan die prachtig opkwam. Dat had ook weer nadelen want een long exposure foto van de Melkweg maken viel daarmee in het water.

Vandaag reden we 400 km.

Overnachting: Blue Mountain Domes, Monticello

Oh ja Martijn en Eddy kregen het tussendoor nog voor elkaar om de kwalificatie van de F1 race op het telefoonscherm van Martijn te kijken 😅