24 juli: Brussel - Portland

We zitten inmiddels bij de gate waar we over ongeveer 45 min gaan boarden voor onze vlucht naar Washington. De lange reisdag van een uurtje of 20 is van start gegaan! Al vertrokken we gisteren al in Heeswijk om naar ons hotel in Brussel te rijden. Ondanks de vrijdagmiddag was het redelijk rustig op de weg, tot we nog een minuut of 20 te gaan hadden want in Brussel stond alles muurvast. Maar ach we hadden tijd genoeg dus werd Eddy hartelijk uitgelachen om de stoom die uit zijn oren kwam ‘ik heb zo’n schurfthekel aan stilstaan’ 😉

Behalve de matrassen die (ondanks dat ze ongeveer een halve meter dik waren) uit de jaren 50 leken te komen met hun spiralen die in je rug aanvoelden of je op zo’n spel lag waar je een ring over een metalen spiraal moet halen, was het een heel prima en mooi hotel. Een toppertje had dus wonderen gedaan, we gaven het nog aan bij de receptie tijdens het uitchecken waarop we te horen kregen ‘ah ja de matrassen zullen wel aan omdraaien toe zijn, dat gebeurt met regelmaat ik zal het noteren..’ 

Met de airportshuttle vertrokken we om 9 uur naar het vliegveld. Onze koffers bleven net onder de 23kg al zit er nu wel hagelslag en bruine suiker in de handbagage want we hebben heel wat bij ons voor Tes en Jacob 😊 Over Tessa en Jacob gesproken, zij zijn afgelopen dinsdagavond aangekomen in Portland, hadden onderweg wat bezichtigingen gepland voor appartementen (“dat kan gewoon hoor zo op het laatste moment en je kunt de huur vaak een paar dagen later laten ingaan” kregen wij te horen op onze vraag of dat allemaal niet een beetje laatste moment was) en jawel hoor, woensdag een appartement naar hun zin gevonden en sinds gisteren (vrijdag) wonen ze er al. Dus wij worden hun eerste visite!

Verder verliep alles soepel, het was rustig bij de security en we werden er een keer niet uitgepikt voor een extra controle van de tassen. Wel moesten we toen we onze koffers afgaven de kofferbanden verwijderen, dat mag hier niet blijkbaar. We doen dat voor een stukje herkenning als onze koffers samen met alle andere koffers die dezelfde kleur hebben over de bagagebanden rollen. Maar goed eraf en weggegooid want we sjouwen al genoeg mee!

Iets later dan de geplande tijd stegen we op uit een bewolkt Brussel, in de helemaal volgeboekte 777 waar ongeveer 350 mensen ingaan met een (economy) opstelling van 3-4-3. Dus helaas geen vrije stoel naast ons. Na een verder rustige vlucht en landing in IAD waren we in een oogwenk het vliegtuig uit, echt absurd snel, waarna we mochten aansluiten in de rijen bij de douane. US residents of non-US residents zijn gescheiden en om de een of andere reden was er bij onze afdeling 1 persoon aan het werk. Alle andere hokjes waren gesloten! Dit kostte ons 1 ½ uur.

Thuis hadden we de app ‘mpc’ gedownload en ingevuld, deze mobile passport control app zou ervoor zorgen dat je een snellere doorgang hebt bij de douane. Het enige wat je na je landing nog hoeft te doen is een selfie maken en die uploaden. Maar bij ons stond er bij de ingevulde formulieren met o.a. je paspoort gegevens dat deze met 1 dag expired waren 😒 we weten niet waarom maar goed dat proberen we de volgende keer wel weer.

Koffers opgehaald en weer afgegeven en daarna weer door security wat allemaal wel vlot verliep, we hoefden niets uit de tassen te halen, alles ging door een heel futuristisch uitziende ct-scanner. Nog een klein uurtje hadden we over en zo zaten we in het volgende vliegtuig naar Portland! Ook helemaal vol trouwens. Er waren tv schermpjes maar we waren zo gesloopt dat we voornamelijk hebben gedommeld ondanks de baby die voor ons ook hoopte te kunnen slapen maar zoals een goede baby betaamd ga je dan juist huilen haha.

Wel een paar keer flink wat gehobbel gehad onderweg maar dat duurde gelukkig kort. Na 5 uur werd de landing ingezet, voor deze piloot misschien de eerste keer want met een flinke bonk kwamen de wielen aan de grond en ook het afremmen werd goed uitgetest er kwamen zelfs spullen over de grond gerold. Alles ging verder snel, voor we het wisten liepen we in het prachtig verbouwde PDX. Er wordt nog steeds aan gewerkt, zoals te zien op de foto is er heel veel hout gebruikt wat allemaal uit de regio komt. De koffers waren na ons loopje van een minuut of 10 al vrolijk aan het rondgaan op de band en zo stonden we voor 20.30 uur al bij Hertz want de autoverhuurbedrijven zijn in het vliegveld dus dat scheelt een ritje met een shuttlebus. Eddy vroeg nog vrolijk aan de niet spraakzame man of er een upgrade in zou zitten waar hij niet eens op antwoordde.. maar aangekomen bij het aan ons toegewezen vak stond er ipv een Ford Edge toch een leuke Toyota 4runner off road gereed 😁

Op naar het hotel, een half uurtje rijden. Om 20.00 uur ging de zon onder en dan gaat hij ook echt onder want een half uur later is het donker. Bij aankomst stonden Tes en Jacob al te wachten op het parkeerterrein voor een meet & greet 🥰maar die gaan we morgen natuurlijk uitgebreid bezoeken! Na een snelle douche en een paar hapjes chips en nootjes (want onze magen waren wel aan het klagen dat we ze tekort hadden gedaan) kropen we vermoeid ons bed in waar om 22.45 de luiken dichtgingen terwijl het in Nederland al weer 6.45 uur was geworden.

We weten in ieder geval voor de volgende keer dat we liever een wat kortere binnenlandse vlucht hebben, overstappen in Chicago scheelt bijvoorbeeld al een uur. Het is toch fijner om na het overstappen, als je al flink moe bent, niet nog een hele lange vlucht te hebben! Maar goed dit was allemaal een beetje laatste moment werk haha.

We slapen de komende 3 nachten in het BW Plus Northwind Inn & Suites, Tigard.