2 juli: Terugvlucht en thuiskomst
Tja… toen was het dinsdag 4 juli in Koudekerke. Een hele overgang qua weer, hoe heet het ook was in de VS, de luchtvochtigheid is daar zo laag dat je nauwelijks zweet terwijl hier alles plakkerig voelt en het zo’n 15 graden (als het niet meer) is kouder is.
Op zondagochtend (voor ons was het zondagochtend, hier al zondagavond 19.00 uur) zijn we om 10.00 uur met een taxi vanaf ons hotel in Las Vegas naar het vliegveld gegaan. De dame die ons wegbracht vertelde dat er op ‘any given time’ zo’n 3000 taxi’s rondrijden in Las Vegas! Er kwamen in 2015 4.300.000 toeristen per vliegtuig aan, dat is nog uitgesloten de mensen die met auto’s de stad bezoeken. Het is net Zeeland in het groot. Het voordeel van met de taxi weggebracht worden was dat we meteen bij de juiste ingang afgezet werden en binnen een paar minuten bij Delta stonden om de koffers af te geven. We wisten al dat de ene koffer zo’n 3 ons te zwaar was en de andere 8 ons. Uit de zwaarste moesten we ter plekke een pound (453 gram) aan spullen halen of $ 97 betalen (dat was geen moeilijke keuze). We konden nog wat in de rugzak kwijt gelukkig.
Bij de douane aangekomen was daar geen wachtrij, we konden meteen alles aan elektronica, riemen, schoenen etc in de bakken leggen. De rugtas werd nog apart gehouden na de scan, daar bleek ons doosje met Pacific zand in te zitten. Eddy moest het open maken zodat de douane beambte er met een plakkaartje door kon gaan en met een vloeistof bepalen of het wel zuivere koffie was… gelukkig mochten we het meenemen en bleek het geen drugs te zijn haha en klaar waren we om de ruim 2 uur te gaan wachten. Er was nog wel wat te zien omdat er een aantal brandweerwagens klaar gingen staan langs de landingsbaan, dat ging om een privé vliegtuigje zagen we na een tijd maar wat er mee was hebben we niet kunnen ontdekken.
Na een prima vlucht kwamen we aan in Los Angeles (en kreeg Eddy toch weer gevoel in zijn door Inge samengeknepen handen). Daar hoefden we gelukkig niet meer langs security checks en konden rustig ons volgende vliegtuig afwachten, de Boeing 747 die ons naar Amsterdam ging brengen. Na een tijdje dacht Inge dat ze bij een oproep iets opving wat haar naam leek, we zijn het toch maar gaan navragen en ja het klopte. Dat had te maken met de gereserveerde stoelen die bij de uitgang gelegen waren. Het wordt dan geregistreerd dat je bereid bent de crew bij te staan in geval van nood omdat je bij de uitgang zit, de paspoorten werden nog eens door een apparaat gehaald etc.
Helaas waren de door ons voor 80 euro gereserveerde plaatsen niet wat we hoopten, al konden onze benen gestrekt voor ons uit liggen zaten we flink klem tussen de leuningen (omdat je tafel plus het entertainment systeem in de stoelleuning verwerkt zitten zijn de stoelen smaller), stonden er steeds mensen voor en naast ons die naar het toilet wilden of oefeningen gingen doen en was het erg onhandig omdat je geen spullen kwijt kon, zat Eddy schouder in schouder met een man die nog naast hem bij het raam zat (en zich echt in de stoel moest persen) etc. Dus dat was wel jammer! Gelukkig konden we af en toe op het bankje tegenover ons gaan zitten wat voor de crew bestemd is om even van houding te veranderen. De vlucht ging verder ook voorspoedig, we vlogen een uur korter en zijn om 11.50 geland in Amsterdam. Vanaf de Polderbaan hebben we nog een kwartier over het taxi�n gedaan. De koffers kwamen ook redelijk snel en 1 bleek er open gebroken te zijn! Op de heenweg is 1 koffer opengemaakt door de douane, er zat keurig een kaartje in waar dat op stond. De opengebroken koffer zat dat niet in plus het hele (TSA) slot is kapot. We hebben niet ontdekt dat er wat mist maar raar is het wel.
We konden snel de trein in en na een taxirit vanuit Middelburg waren we om 15.30 weer thuis (voor ons was/voelde het toen als 00.30 uur ‘s nachts). Uiteindelijk hebben we het gered om tot 20.30 onze ogen open te houden en hebben toen het klokje rond geslapen! Vanaf vandaag merken we pas hoe het verder gaat met de jetlag.
Dan rest ons nu niets meer dan afscheid te nemen van deze verslagen en alle spullen op te ruimen! Natuurlijk kijken we ook erg uit naar het weerzien met Martijn, Tessa en Roberto. We hebben iedereen al bedankt voor het meelezen en de reacties maar bij deze nog een keer want dat was erg gezellig zo wat ons betreft!
Op naar de volgende reis..!
