2 Augustus: Seattle (WA) - Elum (WA)
En hup we zijn al weer een volle dag verder, die voor ons weer voorbij is gevlogen. Maar we zijn dan wel in het gelukkige bezit van Tessa en Roberto! Gisteren laat in de middag zijn Tessa en Roberto heel hard bezig geweest om een vlucht te pakken te krijgen die niet 24 uur later pas zou vertrekken (waardoor ze dan pas vanavond laat bij ons zouden komen) en uiteindelijk met succes, ze konden met een tussenstop in Maui doorvliegen naar Seattle en zouden daar rond 5.00 uur in de ochtend aankomen. Jippie wat waren wij blij! Moe als wij waren zijn wij na een hapje eten in het restaurant van ons hotel (Best Western Plus Seatac) vroeg gaan slapen. Gelukkig maar want rond een uur of 3 in de nacht waren we weer wakker.. natuurlijk ook omdat het weerzien in ons hoofd rondspookte haha we gaan daar geen gewoonte van maken! Maar nu hadden we wel even tijd om na te denken of er een manier was dat we ze op het vliegveld konden ophalen, Eddy heeft bij de nachtportier gevraagd hoe laat de eerste shuttle bus richting vliegveld ging en dat was om 5.30 .. en we mochten meerijden 🙂 dus ons weerzien stond vast ? Wij in het donker en tijdens een regenbui door de al flink aanwezige ochtendspits naar het vliegveld waar we niet wisten hoe snel we naar ze toe moesten rennen, de knuffels wisten van geen ophouden 🙂 misschien ook een paar tranen ja maar dat is logisch na een jaar toch! Heerlijk was het in ieder geval. In het hotel terug werden de backpacks gedropt op de kamer en zijn we eerst van een vroeg ontbijt gaan genieten. Daarna besloten we (het was toen nog steeds maar 7.00 uur) dat we alle vier een paar uur zouden gaan slapen, Tes en Roberto waren kapot na hun lange reis en onze vroege start van de dag begonnen we ook te merken.. om 9.00 uur werden Eddy en ik wakker van housekeeping die de kamer binnen kwam, we waren vergeten het niet storen kaartje aan de deur te hangen.. Wij zijn toen maar beneden in de lobby gaan zitten terwijl Tes en Roberto nog een uurtje verder sliepen.
We hebben om 11.00 uur alles naar beneden gebracht en een taxibedrijf gebeld die ons met alle spullen naar het verhuurbedrijf kon brengen, de kosten waren uiteindelijk $ 60 inclusief fooi dus dat viel ons nog mee want de rit duurde ruim een half uur. En jawel! Voor ons stond de Winnebago gereed waar we op hoopten 🙂 Wat een megading, uitgebreidere foto’s volgen nog een andere keer natuurlijk! Na de uitgebreide uitleg hebben we alle spullen op en rond het vaste bed gelegd en zijn we op pad gegaan. Dat was even wennen hoor en zal nog een paar dagen wennen blijven denk ik.. wat een gevaarte. Na een flink stuk door het drukke verkeer in Seattle kwamen we aan bij een Walmart supercenter, daar hebben we zo snel mogelijk alle inkopen gedaan die we voor nu nodig hadden. Ook dingen als afwasmiddel, een wokpan en een koffiezetapparaatje moesten natuurlijk nog gekocht worden, de RV heeft wel een uitgebreide uitrusting maar sommige dingen misten we nog. Dat werd een megavolle kar. Tes en ik hebben daar bij Subway een broodje laten beleggen want onze magen riepen om wat te eten het was alweer 17.00 uur ondertussen. Dat aten we aan tafel in de camper op en vertrokken daarna voor de nog te rijden 140 km naar onze 1e overnachting (Whispering Pines). Daar aangekomen werden we door een super vrolijke camping eigenaar begroet en naar onze plaats gebracht waar Eddy onder begeleiding van Tes en Roberto achteruit netjes inparkeerde. En toen de slide-out kunnen gebruiken om een flink stuk extra ruimte te creëren 😉 we horen er helemaal bij hier haha! Toen we net bezig waren met het uitpakken van al onze bagage kwam de buurvrouw naar ons toe en had een gesprekje met Eddy wat we niet helemaal goed konden volgen, het bleek dat ze vroeg of we bij haar en haar vriendinnen (dames van rond de 60) kwamen om een hapje overgebleven lasagne te eten. Het was een soort van verplicht dus wij met vorken die kant op. Na een klein half uurtje vonden we dat we wel weer netjes konden opstappen om verder te gaan met uitpakken. Aardig toch zo, wij hebben uiteindelijk niet meer gekookt en het verder gehouden bij een paar mini tortillas met gesmolten cheddar en een drankje. De bedden opgemaakt en het is nu 21.50, we gaan ons gereed maken voor een eerste nacht! Tessa en Roberto slapen in het cab-over bed, wat nu dus de heerlijke lengte heeft van 2.40 en Eddy en ik in het vaste bed (1.40/2.00).
Vandaag reden we 195 km.
Overnachting: Whispering Pines RV Park, Elum
