3 Augustus: Elum (WA) - Coeure d’Alene (ID)
Hallo lezers, hier is het verslag van onze 2e dag in de camper. Terwijl we nog onderweg zijn en Tessa naast Eddy zit met de thuis al door Martijn gemaakte playlist aan met allerlei muziek die bij een roadtrip hoort, zit ik met Roberto aan de dinette en probeer alvast wat op te schrijven. Roberto heeft ook de laptop erbij gepakt en is al wat aan het kijken naar mogelijkheden om te werken wanneer hij en Tes in Canada zullen zijn. Handig dat dat kan, je zit gewoon in de gordel al bestaan ze alleen uit een heupgordel dus of het echt veel toegevoegde waarde heeft weet ik niet helemaal zeker ? Afgelopen nacht hebben we best goed geslapen, het koelde lekker af buiten dat was natuurlijk prettig. Wel werden we een keer of wat wakker van een goederentrein die langs kwam, we hadden er al over gelezen thuis. Ze vinden het nodig om flink vaak op de hoorn te blazen wat ‘s nachts oorverdovend hard klinkt dat kun je begrijpen! Waarom ze dat ook ‘s nachts doen? Het is blijkbaar de wet hier dat ze gedurende 20 seconden hun hoorn blazen voor ze bij een crossing komen om eventuele weggebruikers te waarschuwen. Maar als je diep in slaap bent ben je je er nauwelijks bewust van en dat waren wij wel haha. Om 7.00 uur ben ik het koffiezetapparaat gaan uitpakken en even later geurde het heerlijk in de RV en stond iedereen op ‘t gemakje op. We bakten heerlijke Amerikaanse bacon met een eitje erbij, brood kon in de toaster die bij de inventaris hoort. Daarna was de douche aan de beurt, die in het sanitairgebouw werkte met 25ct munten waarmee je 3 minuten kon douchen. Hadden wij nog niet bij stilgestaan en we bleken 2 kwartjes te hebben dus aangezien Eddy en vooral Roberto hier niet onder de douche in de RV rechtop kunnen staan hadden zij de eer om ze vandaag te gebruiken en douchten Tes en ik in de RV wat ook prima ging gelukkig! Na het opruimen van de rondslingerende spullen waren we weer back on the road again, op naar Coeure d’Alene!
Na een uurtje rijden zijn we gestopt bij het Wild Horse Monument in de buurt van de plaats George, op een hoge heuvel staan 15 van staal gemaakte paarden opgesteld die uitkijken over de Columbia River. We wilden eerst op onze slippers naar boven maar de altijd verstandige Eddy zag dat er mensen zijwaarts voetje voor voetje naar beneden terug liepen dus hebben we toch maar even verstandiger schoeisel aangetrokken en een fles water meegenomen 😉 een mooie plek om gezien te hebben in ieder geval.
We reden verder tot er een plaspauze nodig was en stopten op een parkeerplaats. Daar besloten we dat het ook tijd was voor een kop koffie met een boterham, daarvoor ging de generator even aan, heel handig! Vlak voor we weg wilden rijden begon er iets te piepen wat leek op het piepje van een rookmelder waarvan de batterij vervangen moet worden, we hebben beide rookmelders gedemonteerd maar het piepje bleef en leek uit het dak te komen. Alle boekjes doorzocht natuurlijk, we vonden nog iets over de propaan-melder die gaat piepen wanneer de batterijspanning van de RV onder de 11.8 volt komt. We hadden net een omvormer in de sigarettenaansteker gedaan om onder het rijden wat apparaten op te kunnen laden… die eruit en het piepen hield op gelukkig 🙂 Verder sluit de zijdeur van de camper niet heel goed en als je hem dicht hebt gaat hij lastig open. Hij lijkt een beetje uit het lood te zijn, misschien bellen we er straks nog over met Apollo. We hebben weer wat boodschappen gehaald in Spokane Valley, nog wat vergeten dingen van gisteren zoals een BBQ die we vanavond nodig gaan hebben. Ook hebben we wat handige dingen bij Home Depot gekocht en zijn Tes en Roberto even bij de Bootbarn naar binnen geweest om rond te neuzen tussen alle westernboots. Het rijden door stedelijke gebieden is niet iets wat je als favoriete tijdverdrijf wil doen met deze grote camper aldus Eddy, alle bochten, stoplichten maken het niet heel relaxed maar af en toe komen we er niet onderuit helaas. Een tijdje later begon de piep opnieuw, elke 30 sec een indringende PIEEEP. Fijn. We hadden alle boekjes al tig keer doorgelezen en vonden uiteindelijk de boosdoener – de propaan melder. Na een telefoontje met Apollo (en ondertussen aangekomen op onze camping voor de komende nacht waarna de piep ermee stopte) werden we niet veel wijzer behalve dat er geen ernstige reden voor de piep kon zijn en konden we afwachten of het morgen weer zou gebeuren.
Zoals al geschreven waren we ondertussen op de camping gearriveerd, prachtig gelegen aan ‘lake Coeure d’Alene’ in Idaho. We hebben een mooie plek, met een grote ‘firepit’, gratis hout vlak naast ons om je eigen vuurtje te stoken wat we ook snel gedaan hebben 🙂
We zaten heerlijk buiten, tijdens het spelen van 30 seconds met een hapje en een drankje voelden we ons echt eindelijk ‘op vakantie’! We aten een burger en kippetje van de BBQ met aardappeltjes en een salade en doken moe maar voldaan onze bedden in. Toch wel jammer dat we maar 1 nacht hier zijn, de omgeving ziet er zo prachtig uit daar zouden wel een aantal dagen kunnen blijven.
Vandaag reden we 398 km.
Overnachting: Camp Coeur d’Alene, Coeur d’Alene
