27 Mei: Ely (NV) - Lone Pine (CA)
We hebben de eerste week van de vakantie gelukkig op meerdere plekken 2 nachten geslapen, heerlijk was dat. Nu een aantal 1-nacht stops wat ook niet erg is maar dan valt wel op dat als je meer dan 400 km moet rijden het best veel is. Dus dat gaan we onthouden, wij worden per slot van rekening ook een dagje ouder 😴 natuurlijk rijdt Martijn ook en dat scheelt, maar alsnog is het een flink stuk in de auto.
Zaterdagochtend in Ely, we hebben het gisterenavond gehouden bij 4 dollar verspelen in het casino (met kans op veel meer natuurlijk maar dat was ons niet gegund) tijdens het wachten op ons eten. Oh ja we hebben onze vouchers nog ingewisseld voor de frozen margaritas. We hadden nog net geen tandarts nodig zo mierzoet waren ze haha. Het ontbijt kregen we bij de overnachting, een voucher om bij Denny’s te ontbijten. 2 reuze pancakes, ei en bacon. Dat was waarschijnlijk het ontbijt met de minste calorieën wat je daar kunt krijgen, op de menukaart zagen we dat je tot 2400 kon gaan 😮
De huizen in Ely zijn zoals al geschreven toe aan wat onderhoud, als ze al bewoond zijn:
Om 10.00 uur voegden we ons wederom op een weg met niets anders dan ons en een enkele tegenligger. Zowaar wel meer bochten dan gisteren dus dat was al iets 😅
Highway 50, die boven de weg loopt waar wij op rijden, staat bekend als ‘The loneliest road in America’. Maar op internet is te vinden dat Highway 6, waar wij op rijden, ‘The real loneliest road in America’ is omdat er op de 6 veel meer verkeer is door z’n bekendheid.
We moeten best een stuk vandaag en bedenken ons dat het toch niet iets is wat we nog eens gaan opzoeken. Tenminste niet voor 400 km ofzo.. Het weer is prima en de temperatuur loopt flink op wat we ook wel hadden verwacht. Vandaag dus ook veel foto’s van lege wegen en uitzicht 😉
In Tonopah hebben we getankt ($ 4,40/gallon) en wat te drinken gekocht en gingen we weer verder voor de volgende uren in ons eentje op de weg. Die uren werden een uur want er doemde een auto op zijn kop op wat ons uiteindelijk meer dan 2 uur tijd zou gaan kosten…* (als je het hele verhaal wil lezen staat dat onder de laatste foto)
Wij zijn na ruim 2 uur weer verder gegaan voor onze laatste 200 km, bij de staatsgrens met California moest ‘iedereen’ stoppen (ja er waren geen andere auto’s haha) want je mag geen vers fruit bij je hebben blijkbaar. Via Bishop kwamen we uiteindelijk in Lone Pine waar ons hotel (Best Western Frontier) op ons wacht! We hebben voor het avondeten ieder een sub laten beleggen bij Subway want de douche trok ons meer aan dan naar een restaurant gaan.
Vandaag reden we 556 km.
Overnachting: BW Frontier Motel, Lone Pine
Vervolg auto over de kop:
Even verder stond een andere auto stil en wij zijn natuurlijk ook gestopt. Het koppel wat in de gestopte auto zat had de betreffende auto over de kop zien gaan na een rem- of uitwijkmanoeuvre. De man had de bestuurder uit de auto geholpen, hij leek in orde te zijn. Er was geen ontvangst voor de telefoon daar maar gelukkig had Martijn dat wel toen hij een stukje verder liep. Martijn heeft 911 gebeld waarbij de coördinaten van hem zichtbaar werden plus met hulp van de andere gestopte man goed uitgelegd waar het gebeurd was. “State Troopers are dispatched” was het antwoord uiteindelijk.
Het andere koppel ging na overleg weer verder, zij moesten nog naar Los Angeles door. Wij bleven wachten tot hulp arriveerde, ondertussen de auto’s die zo af en toe langs reden geseind dat alles oké was of een kort praatje gemaakt met degene die stopten. De bestuurder bleek vanochtend uit Los Angeles vertrokken te zijn op weg naar Yellowstone, met zijn auto vul spullen en een rooftoptent. Hij wist zelf niet zeker wat er gebeurd was, hij dacht dat hij misschien was uitgeweken voor paarden die daar los lopen maar Eddy zag hem wel een dashcam achterin de auto gooien dus wij verdenken hem stiekem van in slaap vallen.
Martijn heeft nog een keer teruggebeld naar 911 want na 1.30 uur was er nog niemand. We hebben de bestuurder bij ons in de auto laten zitten, hij hoestte en hield zijn ribbenkast vast maar bleef volhouden dat dat door een virus kwam wat hij had opgelopen.. Uiteindelijk kwam er een State Trooper aan, die vertelde dat hij op weg naar huis was in Bishop en uitgevonden had dat de State Trooper die eigenlijk had moeten komen naar een compleet andere plek was gestuurd. Het feit dat er 2 verschillende Counties en een staatsgrens om ons heen liggen maakte het nog ingewikkeld want dan moet er nog besloten worden wie van waar naar het ongeval komt.
Martijn heeft een getuigenverklaring ingevuld waar ook de gegevens van het eerste koppel in staan (waar we het hele levensverhaal van kennen nu), de State Trooper heeft een sleepwagen plus ambulance laten komen en foto’s van de remsporen en auto gemaakt. En wat bleek, deze agent heeft banden met Nederland, zijn moeder komt oorspronkelijk uit Oss en daar woont nu nog familie van hem 😁 Het zou nog wel 45 min duren eer de verdere hulp zou komen, de bestuurder is in de auto van de State Trooper gaan wachten na ons hartelijk bedankt te hebben.
