3 augustus: 100 Mile House
100 Mile House, Canada
We waren gisteravond van plan op de sterren te wachten, maar ook al zie je hier overdag geen muggen – ‘s avonds komen ze met grote legers aan. Ondanks de Off spray zijn we naar binnen gevlucht. Eddy heeft weer wat kunsten verricht met een zwarte fleecedeken die we bij ons hebben (hij is anti-licht) 1 van onze ramen op de bovenverdieping heeft helemaal geen gordijn namelijk. Dat raam is wel een eind van ons bed verwijderd, maar toch. We hebben geslapen tot 7 uur, aangekleed en weer buiten van ons uitzicht genoten met koffie (ik dan). In de boom voor ons kwam nog een klein woodpeckertje naar insecten zoeken.
Nadat de paarden weer met behulp van een quad terug naar de paddock gebracht waren zijn we ons gereserveerde ontbijt gaan nuttigen, we kregen 2 heerlijke bacon/ei/kaas muffins met zadenbrood erbij, fruit, jus d’orange en koffie of thee. We hebben meteen nog even naar de combinatie haywagonride met avondeten / trailride van 2 uur gevraagd en uiteindelijk toch maar de haywagonride laten vervallen, we zorgen zelf voor eten en gaan om 19.00 met z’n vieren 2 uur op trailride!
Eddy is met Tessa gaan kanoen, ik ben met Martijn naar de Safeway gereden om avondeten te vinden. Dat kost best wat tijd, de rit naar de hoofdweg is al 20 minuten.. Bij thuiskomst vonden Martijn en ik een slangetje op het trapje van onze cabin, hij bleek dood te zijn, Eddy en Tessa hadden hem op het pad hiervoor gevonden. Om een uur of 1 zijn Eddy, Tessa en ik nog een keer gaan kanoen, Eddy en Tessa hadden bij de 1e keer vanmorgen heel dichtbij een eagle ziet zitten in een boom dus we hoopten die nog een keer te zien om foto’s te kunnen maken. Het meer was prachtig, spiegelglad en bij de oevers kraakhelder. We zagen aan de overkant al snel de eagle zitten en daarna hebben we hem nog een tijdje van boom naar boom gevolgd. Helaas was hij vaak te ver weg of er was flink tegenlicht dus superfoto’s zijn het niet geworden. Wel hebben Eddy en Tessa heel wat veren van hem (of een haar want er vliegen er meer hier) gevonden.
Vanmiddag nog wat geluierd, het werd weer 30 + graden. Later in de middag werd het wat bewolkt, nog een rommel of 3 gehoord maar daar blijft het tot nu toe bij. Je ziet hier bijna geen mens, ook al schijnt het vol te zitten! Hooguit onze buren (er staan maar 2 van deze cabins hier bij het meer, de andere zijn veel verder en kunnen wij niet zien) die ook buiten zitten. Gisteren en vandaag wel wat wespen die rondom het hout van de cabin komen rondvliegen, maar daar heb ik korte metten mee gemaakt door een bus insectenspray te gebruiken die binnen stond (er staat op ‘kills on contact’ Een beetje op het hout gespoten en nu vinden ze er niks meer aan! We bijven ons verbazen over bijvoorbeeld de ontzettend lage wastafels, kranen die bijna tegen de achterwand aan zitten zodat je nauwelijks je handen normaal kunt wassen, de lage wc-potten, de in- en uitgangen in supermarkten die andersom zijn dan bij ons, de douchekoppen die bijna altijd zo laag hangen dat je hoofd er niet onder past (hebben vooral Eddy en Martijn last van want die zijn langer) en buiten dat zitten ze vast dus hoe zou je ooit het bad kunnen naspoelen (9,5 van de 10 keer zit de douche in het bad)? Het toiletpapier is dan wel weer op alle plaatsen waar we komen in de USA en Canada heel zacht, zelfs bij de compost toiletten in de Nationale parken.
Maar, na de avondmaaltijd hebben we ons omgekleed en ingespoten tegen de muggen om om zeven uur te beginnen aan de trailride van 2 uur. Arme Tessa moest een cap op omdat ze pas over een paar dagen 18 wordt. Dus ik haar cowboyhoed maar gedragen.. en Eddy ook een cap op uit solidariteit (en het is ook gewoon verstandiger natuurlijk). Onze begeleidster kwam uit Australië. Na verdeling van onze paarden zijn we op pad gegaan, 2 uur door dichte bossen, paadjes en velden gereden. En met dichte bossen bedoel ik ook dichte bossen, echt geen ruiterpaden zoals wij ze kennen. De foto’s zijn op open stukken gemaakt. De paarden doen niets anders dan over stenen, hout en greppeltjes stappen/draven en zelf moet je ook druk bezig zijn met het vastpakken van takken om ze weg te buigen zodat ze je niet in je gezicht slaan. We kwamen nog een mooi groot hert tegen, ze bleef rustig staan toen we er vlak langs reden. Al met al een mooie rit zo met ons viertjes (vijf incl. Casey natuurlijk). Ook goed te merken hoe de paarden gewend zijn aan het lopen op zo’n ondergrond, de paarden waar ik op reed thuis (en Tessa) glijden over een mini-kiezeltje al vergeleken met de paarden hier. Na de rit maakte Casey nog een paar foto’s van ons, waarbij Tes haar hoed dan wel op mocht. Tes bleef nog even om Casey te helpen, na een tijdje kwam ze vrolijk voorbij gescheurd achterop de Quad met Casey om de hekken te gaan controleren omdat de paarden weer naar de wei mochten. Ook niet erg zo’n ritje!
Weer waren we van plan om buiten te blijven tot het donker genoeg was voor sterren, maar na een kwartier gaven we het op en zijn toch maar binnen gaan zitten. Echt teveel muggen. Nu de spierpijn maar afwachten, behalve Tes heeft er nu niemand een paardrij-bestand achterwerk haha. Morgen op weg naar Whistler en weer bereikbaar! Ook vandaag was het 30 + graden.
De afgelopen 2 dagen reden we 341 km.
